Atencja jako zainteresowanie, uwaga, czujność, również szacunek i respekt.
Pragnienie, oczekiwanie na nią może często być gubiące. Zastanawianie się czy ktoś, kto zainteresował nas, mógł również zwrócić swoją uwagę ku naszej osobie. Jednak taką uwagę często zwraca się wobec różnych osób. Czy ta atencja jest wystarczająco duża, na tyle ciekawiąca i interesująca?
Zwróciłam uwagę, że wpisy są pewnego rodzaju 'kartkami z dzienniczka atencji'. Opowiadam tu o innych przed swoim obliczem. Często rozmyślam nad zainteresowaniem, którego ja pragnę, jednak nie zastanawiam się nad osobami, które często bezskutecznie próbują mnie sobą lub czymś zainteresować. Oni w tym momencie mogą zachowywać się dokładnie jak ja.
Czy to znaczy, ze po prostu nie pasuje i nie jestem stworzona, przeznaczona do występowania, brania jakiegokolwiek udziału w życiu osób, które nie zauważają mnie.
Atencja również jest jak najbardziej tymczasowa, niedookreślona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz